Jester(s), ooit met deze serie begonnen om elke model waar ik een shoot mee had te fotograferen met een “Jester” masker.
Het gebruik van de “Jester” komt voort uit mijn voorliefde voor de band Marillion. De titel van het eerste album en het gelijknamige nummer “Script for a jester’s tear” heeft op mij een behoorlijke impact gehad. Niet, zoals in de tekst letterlijk over een gebroken liefde, maar het verlies van je onschuldige, onbevangen, goedlachtse “childhood” naar volwassenheid met al haar verantwoordelijkheden en waarin veel mensen twee (of meer) gezichten(maskers) hebben en niet alles was/is zoals het leek/is.
Ik liet ook elk model vrij over hoe ze met het masker op de foto wilde gaan. Waaruit je misschien ook weer een karaktereigenschap van het model kan aflezen???
Misschien deze serie toch maar weer eens op te pakken.
